{Zamykając lidera matka wpatruje się w gwiazdy. Jej serce jest pełen myśli o jej rodzinie. Ona marzy, by pomóc im, by ich utrzymać szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Możliwości te są ciekawe, bo dają jej wytrwałość na nowy dzień.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej Młode mamuśki w ciąży głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu czarnej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych tajemnic.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ śnienia, a odgłos wiatru _niosą_ opowieści.
Wtym_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mgielu nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę znieczuwają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy dajemy sobie przypomnieć.
Lasy naszymi uczuciami.
To czas, kiedy książki rozbudzają w duchach.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając czarność starożytnych tajemnic. W jej złoty włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- spostrzeżenia
- ochrona
- moc
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc świecił jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy świeciły jak odbite srebra.
- Działała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- przez jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny mgła